skip to main |
skip to sidebar
ناگهان زیر پایم چاهی دهان گشود !سقوط کردم.چاه "ویل " بود .ویل،"وای "!ناگهان روزنه ای از زیر ،پدیدار شد.روزنه ای بر سقف آسمان این جهان.لحظه ای گذشت و لحظاتی.به زمین افتادم.پیرامونم را نگریستم.باز کویر ! خلوت و هولناک و بی کس ! و من پرنده ای مجروح ،در قلب تافته ی کویر !
پست‌ها
بايگانی وبلاگ
دل مشغول ها
- یادداشت های منیرو روانی پور
- کتاب و نشر الکترونیک ایران
- چلچراغ
- پرستاران
- نینا شاهرخی
- معماری و شهرسازی
- معماری
- مرکز دانلود مهندسی عمران و معماری
- مدیریت اجرایی و MBA
- شیرین عبادی
- سحر فکردار
- روزنامه اعتماد
- راز سکوت
- دکتر علی شریعتی
- دنیای لیلی
- خاطرات من و بابام
- حضور خلوت انس (عباس معروفی)
- تالار گفتگوها
- بهرام رادان
- اهدای عضو
- آیگاه
- sanuy
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر