اگر بخواهیم فضای شهری را بدون تحمیل معیارهای زیبایی شناختی روشن کنیم ، ناگزیریم فضاهای بین ساختمانها را در شهرها و سایر مکانها ، فضای شهری قلمداد کنیم.این فضا از نظر هندسی با نماهای گوناگون محصور می شود . فقط وضوح ویژگی های هندسی و کیفیت های زیبایی شناختی آن است که به ما اجازه می دهد آگاهانه فضای باز بیرونی را فضای شهری تلقی کنیم . فعالیتهای یک شهر در حریمهای عمومی و خصوصی صورت می پذیرد . الگوی رفتاری مردم در هر دو محیط مشابه است . پس نتیجه می گیریم که طرز چیدمان فضای عمومی در همه ی دوره ها ، در طراحی خانه های شخصی بسیار تاثیرگذار بود .
(فضای شهری ؛راب کریر ،خسرو هاشمی نژاد )
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر